رژیم غذایی بیماران پارکینسون

بیماری پارکینسون بیشتر در افراد بالای ۶۰ سال دیده می‌شود و علائم آن مانند لرزش و درد عضلانی با دارو کنترل می‌شود. اگرچه این بیماری درمان قطعی ندارد، اما رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. در این نوشته وب سایت ایران رژیم  سعی دارد اطلاعات شما را نسبت به رژیم غذایی بیماران پارکینسون بالا ببرد. همراه ما بمانید.

پارکینسون چیست

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی مزمن است که بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد. این بیماری معمولاً با علائمی مانند لرزش، سفتی عضلانی، کاهش توانایی حرکتی و اختلالات تعادل همراه است. هر ساله، بیش از میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.

رژیم غذایی برای بیماران پارکینسون چیست

رژیم غذایی برای بیماران پارکینسون به مجموعه‌ای از مواد غذایی و تغییرات در الگوی تغذیه اطلاق می‌شود که طراحی شده است تا عوارض بیماری را کاهش دهد و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها را تسهیل کند. این رژیم غذایی معمولاً شامل ترکیبات مغذی مختلفی است که به سلامتی عمومی بیمار کمک کرده و عوارض بیماری را کاهش می‌دهد.

بیماری پارکینسون از چیست

علت اصلی بیماری پارکینسون هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده است. برخی محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در شکل‌گیری این بیماری نقش دارند.

علاوه بر این، در مغز افراد مبتلا به پارکینسون، پروتئین‌های غیرعادی موسوم به اجسام لویی مشاهده شده‌اند. پژوهش‌ها در زمینه تأثیر این اجسام بر توسعه بیماری همچنان در جریان است.

علائم بیماری پارکینسون

علائم بیماری پارکینسون در افراد مختلف متفاوت است و معمولا همراه با پیشرفت بیماری شدت می‌یابد. از آنجا که سلول‌های عصبی به‌تدریج از بین می‌روند، نشانه‌های بیماری معمولا زمانی ظاهر می‌شوند که حدود ۸۰ درصد از نورون‌های ناحیه جسم سیاه آسیب دیده باشند.

همان‌طور که گفته شد، نوع و شدت علائم ممکن است بین بیماران فرق داشته باشد؛ به‌طوری‌که فردی در مراحل ابتدایی بیماری ممکن است علائمی را تجربه کند که دیگری در مراحل پیشرفته هم با آن روبه‌رو نشده است.

این بیماری شامل دو دسته علائم حرکتی و غیرحرکتی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: لرزش دست‌ها، بازوها و گاهی پاها، مشکلات تعادل، کندی حرکت و سفتی و انقباض عضلات.

معمولا بیماری با بروز اختلال در عملکرد عضلات آغاز شده و به‌تدریج ممکن است مشکلاتی مانند دشواری در بلع، یبوست و درگیری عضلات فک که منجر به لکنت یا اختلال در صحبت کردن می‌شود، ظاهر گردد.

در مراحل پیشرفته‌تر، برخی بیماران دچار زوال عقل یا دمانس می‌شوند. شایان ذکر است که نخستین علائم پارکینسون اغلب بین سنین ۵۰ تا ۶۰ سالگی بروز می‌کند، هرچند در برخی موارد ممکن است در سنین پایین‌تر نیز دیده شود.

نشانه‌های بیماری پارکینسون چیست

بیماری پارکینسون چهار علامت اصلی دارد:

• لرزش در دست‌ها، بازوها، پاها، فک یا سر
• خشکی و سفتی عضلات بدن و تنه
• کند شدن حرکات
• اختلال در تعادل و هماهنگی که گاهی باعث زمین خوردن می‌شود.

علاوه بر این، علائم دیگری هم ممکن است بروز کنند؛ از جمله افسردگی، تغییرات خلق‌وخو، مشکلات بلع، جویدن و صحبت کردن، اختلالات ادراری و یبوست، مشکلات پوستی و اختلالات خواب.

علائم و سرعت پیشرفت بیماری در هر فرد متفاوت است. برخی افراد نشانه‌های اولیه را با علائم طبیعی پیری اشتباه می‌گیرند و نادیده می‌گیرند.

در مراحل اولیه، این نشانه‌ها معمولا خفیف و تدریجی هستند؛ مثلا ممکن است فرد لرزش ملایمی را احساس کند، در بلند شدن از صندلی دچار مشکل شود، آرام‌تر صحبت کند یا متوجه تغییر در دست‌خط خود شود. گاهی دوستان و خانواده نخستین کسانی هستند که این تغییرات را مشاهده می‌کنند، مانند بی‌احساسی چهره یا کاهش حرکات دست و پا.

پیش از بروز لرزش یا خشکی بدن، برخی بیماران علائمی مانند اختلالات خواب، یبوست یا کاهش حس بویایی را تجربه می‌کنند. همچنین، راه رفتن پارکینسونی – شامل خم شدن به جلو، برداشتن گام‌های کوتاه و سریع، و کاهش حرکت بازوها – از علائم شایع است.

این مشکلات حرکتی اغلب ابتدا در یک سمت بدن یا تنها یک اندام ظاهر می‌شود و سپس به سمت دیگر گسترش می‌یابد، هرچند ممکن است شدت آن در یک طرف بیشتر باشد.

روش‌های تشخیص بیماری پارکینسون

در حال حاضر، هیچ آزمایش تخصصی برای شناسایی موارد غیرژنتیکی بیماری پارکینسون وجود ندارد و تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس بررسی سابقه پزشکی بیمار و معاینه عصبی صورت می‌گیرد. همچنین، کاهش علائم پس از شروع دارو یکی از معیارهای اصلی در تشخیص این بیماری محسوب می‌شود.

برخی اختلالات می‌توانند علائمی مشابه با بیماری پارکینسون بروز دهند که به این حالت‌ها گاهی پارکینسونیسم گفته می‌شود. این موارد ممکن است در ابتدا به‌اشتباه به‌عنوان بیماری پارکینسون تشخیص داده شوند. به همین دلیل، آزمایش‌های تخصصی و مشاهده پاسخ بیمار به درمان دارویی می‌توانند در تمایز این اختلالات از بیماری پارکینسون مؤثر باشند.

با توجه به اینکه بسیاری از اختلالات مؤثر بر سیستم عصبی که علائم مشابه پارکینسون دارند، نیازمند درمان‌های متفاوتی هستند، تشخیص دقیق و سریع آن‌ها اهمیت بالایی دارد.

آیا بیماری پارکینسون درمان دارد

هرچند تاکنون درمان قطعی برای بیماری پارکینسون یافت نشده است، اما با کمک داروها، جراحی و سایر مداخلات درمانی می‌توان بسیاری از علائم را کاهش داد و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید.

دارودرمانی

داروهایی که برای مدیریت پارکینسون تجویز می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:

• داروهایی که سطح دوپامین را در مغز افزایش می‌دهند.
• داروهایی که روی دیگر مواد شیمیایی مغز تأثیر می‌گذارند.
• داروهایی که علائم غیرحرکتی بیماری را هدف قرار می‌دهند.

مهم‌ترین داروی مورد استفاده، لوودوپا است که توسط سلول‌های عصبی برای تولید دوپامین استفاده می‌شود. معمولا لوودوپا همراه با دارویی به نام کاربی‌دوپا تجویز می‌شود. کاربی‌دوپا باعث کاهش عوارض جانبی لوودوپا مانند تهوع، استفراغ، افت فشار خون و بی‌قراری شده و همچنین مقدار لوودوپای لازم برای کنترل علائم را کمتر می‌کند.

با توجه به پیشرفت تدریجی بیماری، اکثر بیماران نیاز دارند که تا پایان عمر تحت نظر پزشک از دارو استفاده کنند. قطع ناگهانی لوودوپا یا دیگر داروها بدون مشورت پزشک بسیار خطرناک است و ممکن است باعث عوارضی شدید مانند مشکلات حرکتی یا تنفسی شود.

تحریک عمقی مغز (DBS)

برای افرادی که علائم حرکتی آن‌ها با داروها به خوبی کنترل نمی‌شود، روش تحریک عمقی مغز می‌تواند مؤثر باشد. در این روش جراحی، الکترودهایی در بخش خاصی از مغز قرار داده می‌شوند که با ارسال سیگنال‌های الکتریکی، علائمی مانند لرزش، خشکی عضلات و کندی حرکات را کاهش می‌دهند. این تحریک بدون ایجاد درد انجام می‌شود و می‌تواند به‌طور چشمگیری توانایی‌های حرکتی بیمار را بهبود بخشد.

درمان‌های مکمل

روش‌های توانبخشی مثل فیزیوتراپی، کاردرمانی و گفتاردرمانی نیز نقش مهمی در بهبود شرایط بیماران دارند. این روش‌ها می‌توانند در کاهش مشکلاتی مانند اختلال در راه رفتن، ضعف صدا، سفتی بدن و کاهش عملکرد شناختی مؤثر باشند و به بیماران کمک کنند تا استقلال بیشتری در زندگی روزمره داشته باشند.

تاثیر رژیم غذایی برای بیماران پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که به دلیل کاهش سطح دوپامین در مغز بروز می‌کند و موجب لرزش، کندی حرکت و اختلال در تعادل می‌شود. اگرچه این بیماری درمان قطعی ندارد، اما رژیم غذایی مناسب می‌تواند نقش مؤثری در کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.

۱. پروتئین و داروهای دوپامین‌ساز

داروی اصلی بیماران پارکینسون، لوودوپا (L-Dopa) است. مصرف همزمان آن با پروتئین زیاد می‌تواند جذب دارو را کاهش دهد. بنابراین توصیه می‌شود بیماران پروتئین حیوانی (گوشت، مرغ، تخم‌مرغ) را بیشتر در وعده شام مصرف کنند و در طول روز بیشتر از کربوهیدرات‌های پیچیده و سبزیجات بهره ببرند تا اثر دارو بهتر باشد.

۲. آنتی‌اکسیدان‌ها و کاهش استرس اکسیداتیو

استرس اکسیداتیو یکی از عوامل آسیب به سلول‌های عصبی در پارکینسون است. رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین C (مرکبات، فلفل دلمه‌ای، کیوی) و ویتامین E (آجیل‌ها، روغن زیتون، دانه‌ها) می‌تواند از سلول‌های عصبی محافظت کند و روند تخریب را کندتر نماید.

۳. فیبر و سلامت گوارشی

یبوست یکی از مشکلات شایع بیماران پارکینسون است. مصرف فیبر کافی از طریق میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل همراه با نوشیدن آب کافی، به بهبود حرکات روده کمک می‌کند. همچنین ماست و مواد غذایی پروبیوتیک می‌توانند به سلامت فلور روده کمک کنند.

۴. اسیدهای چرب امگا ۳

اسیدهای چرب امگا ۳ که در ماهی‌های چرب (سالمون، ساردین)، گردو و بذر کتان وجود دارند، خاصیت ضدالتهابی داشته و می‌توانند در حمایت از سلامت مغز و بهبود عملکرد شناختی بیماران مؤثر باشند.

۵. کافئین و فعالیت مغزی

مطالعات نشان داده‌اند که مصرف متعادل کافئین (مثل قهوه یا چای سبز) ممکن است تا حدی با کاهش خطر ابتلا یا کندتر شدن روند پارکینسون همراه باشد. البته باید با احتیاط و طبق نظر پزشک مصرف شود، زیرا می‌تواند بر خواب و برخی داروها اثر بگذارد.

۶. هیدراتاسیون و پیشگیری از افت فشار خون

بسیاری از بیماران پارکینسون دچار افت فشار خون یا احساس سرگیجه می‌شوند. نوشیدن آب کافی و مصرف وعده‌های کوچک و متعدد می‌تواند به کنترل این وضعیت کمک کند.

جمع‌بندی

رژیم غذایی به تنهایی درمان‌کننده پارکینسون نیست، اما می‌تواند تکمیل‌کننده درمان دارویی باشد و در کاهش علائم حرکتی و گوارشی نقش بسزایی ایفا کند. بیماران باید تحت نظر پزشک و متخصص تغذیه، برنامه غذایی متعادل شامل سبزیجات تازه، میوه‌ها، غلات کامل، منابع سالم چربی و پروتئین تنظیم کنند.

انواع مواد غذایی مناسب برای بیماران پارکینسون

در ادامه چهار نوع مواد غذایی که هر بیمار پارکینسونی باید در رژیم غذایی خود بگنجاند را معرفی می کنیم.

1. غذاهای پر فیبر

یکی از مهم‌ترین مزایای مصرف غذاهای پر فیبر، کمک به مدیریت یبوست است؛ مشکلی که در میان بیماران پارکینسون بسیار شایع است.

بسیاری از بیماران حتی پیش از بروز علائم پارکینسون با یبوست مواجه می‌شوند و با پیشرفت بیماری، این مشکل تشدید شده و بر کیفیت زندگی آن‌ها تاثیر می‌گذارد.

برخی منابع غذایی غنی از فیبر عبارتند از: میوه‌های تازه مانند پرتقال، سیب و توت‌فرنگی، انواع سبزیجات، نان و غلات سبوس‌دار و حبوبات.

2. غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان

به طور کلی، سطح آنتی‌اکسیدان‌ها در مغز افراد مبتلا به پارکینسون کمتر از حد طبیعی است، از این رو ضروری است که این بیماران مصرف آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری را در رژیم غذایی خود بگنجانند.

حفظ تعادل مناسب در سطح آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به کاهش التهاب کمک کرده و از آسیب یا مرگ سلول‌های مغزی جلوگیری کند.

مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان شامل موارد زیر هستند:

• میوه‌ها مانند سیب، توت و انگور
• سبزیجات برگ سبز
• آجیل مانند گردو و بادام هندی
• ماهی از جمله سالمون و تن
• غلات و حبوبات

3. غذاهای حاوی پروتئین

بیماران پارکینسون برای افزایش قدرت بدن خود به پروتئین نیاز دارند. به عقیده محققان بیماران مبتلا به پارکینسون باید از رژیم غذایی کم پروتئین استفاده کنند زیرا یک رژیم غذایی کم پروتئین، اثربخشی داروهای مورد استفاده در درمان پارکینسون را بهبود بخشیده و نوسانات حرکتی بیماران را بهتر کنترل می کند.

بیماران پارکینسون می توانند پروتئین مورد نیاز خود را از غذاهای زیر تامین کنند:

• ماهی
• گوشت
• تخم مرغ
• آجیل
• لوبیا

4. غذاهای سرشار از امگا 3

بیماران مبتلا به پارکینسون بهتر است امگا 3 را به رژیم غذایی خود اضافه کنند. این توصیه به‌ویژه برای بیمارانی که دچار زوال عقل شده‌اند حائز اهمیت است، زیرا زوال عقل یکی از عوارض ثانویه بیماری پارکینسون محسوب می‌شود.

مطالعات حیوانی نشان داده است که مصرف امگا 3 می‌تواند احتمالاً به کند شدن پیشرفت بیماری پارکینسون کمک کند. این تحقیقات که در مجله FASEB منتشر شده است، شامل آزمایش بر روی دو گروه موش بود: یک گروه با رژیم غذایی غنی از امگا 3 و گروه دیگر با رژیم معمولی.

سپس هر دو گروه در معرض نوروتوکسین قرار گرفتند؛ ماده‌ای که تغییرات مشابه با بیماری پارکینسون در مغز ایجاد می‌کند. در پایان آزمایش، موش‌هایی که از رژیم غذایی غنی از امگا 3 استفاده کرده بودند، مقاومت بیشتری نسبت به اثرات سمی نوروتوکسین نشان دادند.

خوراکی‌های زیر منابع غنی از امگا 3 هستند:

• ماهی‌های روغنی و دیگر غذاهای دریایی
• عدس و لوبیا
• روغن‌های گیاهی
• سبزیجات برگ‌دار
• آجیل
• شیر و تخم‌مرغ

نکاتی برای شروع رژیم غذایی برای بیماران پارکینسون

برخی نکات کلیدی برای آغاز یک رژیم غذایی مناسب عبارتند از:

ایجاد تغییر در رژیم غذایی ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما حتی تغییرات کوچک هم می‌تواند تاثیرات قابل توجهی داشته باشد. مشورت با یک متخصص تغذیه به شما کمک می‌کند تا منوها و لیست خرید متناسب با سلیقه، نیازهای فردی و زمان مصرف داروها را تنظیم کنید.

همچنین کاردرمانگر می‌تواند وسایل کمکی مناسب برای راحت‌تر کردن غذا خوردن و نوشیدن پیشنهاد دهد. اگر با اضطراب یا افسردگی روبه‌رو هستید، این موارد ممکن است اشتها را کاهش دهد و لازم است با پزشک مطرح شود. در صورت بروز مشکلات بلع، پزشک راهکارهایی برای تسهیل غذا خوردن ارائه خواهد داد.

آغاز یک رژیم غذایی مناسب ممکن است دشوار باشد، اما حتی تغییرات کوچک هم نتایج مثبتی به همراه دارد. مشورت با متخصص تغذیه به شما کمک می‌کند وعده‌های غذایی مغذی متناسب با نیازها و زمان‌بندی داروها تهیه کنید. کاردرمانگر می‌تواند وسایل کمکی برای آسان‌تر شدن غذا خوردن معرفی کند. اگر دچار اضطراب، افسردگی یا اختلال بلع هستید، با پزشک مشورت کنید تا راهکارهای لازم ارائه شود.

غذاهایی که بیماران پارکینسون باید از آنها اجتناب کنند

داروی لوودوپا به دلیل رقابت با پروتئین‌های دیگر در فرآیند جذب، می‌تواند مانع ساخت پروتئین شود. برای بهبود عملکرد این دارو، توصیه می‌شود مصرف آن 30 دقیقه پیش از غذا یا 60 دقیقه پس از غذا صورت گیرد و همچنین محدودیت مصرف پروتئین در ساعات اولیه روز رعایت شود. این روش کمک می‌کند دارو سریع‌تر به روده کوچک رسیده و بهتر جذب شود.

برای افزایش اثربخشی لوودوپا، مصرف آن همراه با 4 تا 5 اونس آب ضروری است. بهتر است وعده‌های غذایی شامل گوشت، ماهی و پنیر در شام میل شوند و وعده‌های حاوی سبزیجات و کربوهیدرات برای صبحانه و ناهار در نظر گرفته شوند.

باقالا یا لوبیا فاوا که به‌طور طبیعی حاوی لوودوپا است، ممکن است در برخی افراد مبتلا به پارکینسون، به‌ویژه در مقادیر بالا، مشکلاتی ایجاد کند. برای جایگزینی، می‌توان از گزینه‌هایی مانند لوبیا سفید، نخود، عدس، لوبیا معمولی و لپه استفاده کرد. این مواد علاوه بر خطرات کمتر، دارای فیبر فراوان بوده و به رفع یبوست کمک می‌کنند.

افت فشار خون از نشانه‌های رایج پارکینسون و از عوارض جانبی برخی داروها محسوب می‌شود. افزایش مصرف مایعات و نمک می‌تواند فشار خون را بهبود دهد؛ اما پیش از هرگونه تغییر، مشورت با پزشک به‌ویژه در صورت وجود مشکلات قلبی یا کلیوی ضروری است.

برای مقابله با کم‌آبی و افت فشار خون، مصرف مایعات سرد مانند آب یا نوشابه‌های غیرگازدار توصیه می‌شود؛ ولی باید مصرف الکل، کافئین و نوشیدنی‌های گرم به حداقل برسد. همچنین تقسیم وعده‌های غذایی به تعداد بیشتر با حجم کمتر می‌تواند به تنظیم فشار خون کمک کند.

غذاهایی که سلامت مغز را تقویت می‌کنند

در علم سلامت مغز، اصطلاح محافظت عصبی به فرآیندی اشاره دارد که از سلول‌های مغزی و توانایی آن‌ها در برقراری ارتباط حمایت می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند برخی خوراکی‌ها می‌توانند بخشی از یک رژیم غذایی مفید برای بیماران پارکینسون باشند:

گردو: سرشار از امگا ۳ و مواد معدنی است و ممکن است خطر زوال عقل را کاهش دهد؛ مصرف روزانه ۵ تا ۱۰ عدد توصیه می‌شود.

پسته: حاوی ویتامین K و آنتی‌اکسیدان‌هایی است که ممکن است به بازسازی ارتباطات عصبی کمک کرده و با وجود مقدار کمی لیتیوم، خلق‌وخو را بهبود بخشد.

آجیل ماکادمیا: روغن موجود در آن می‌تواند تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی را تقویت کند و ارتباط سلول‌های مغزی را بهبود دهد.

بادام هندی: سرشار از آهن، روی و منیزیم است که ممکن است سطح سروتونین را بالا برده و از کاهش حافظه پیشگیری کند.

بادام: گرچه تاثیر مستقیم کمی بر مغز دارد، اما فیبر آن می‌تواند به رفع یبوست، یکی از علائم شایع پارکینسون، کمک کند.

آجیل برزیلی: دارای سلنیوم است که ممکن است به بدن در مقابله با سموم محیطی مانند آفت‌کش‌ها کمک کند؛ مصرف بیش از یکی دو عدد در روز توصیه نمی‌شود.

زردچوبه: کورکومین موجود در آن می‌تواند مفید باشد، اما بهتر است به‌عنوان ادویه در غذا استفاده شود و نه مکمل.

دارچین سیلان: این ادویه در مطالعات حیوانی نشان داده که ممکن است انتقال‌دهنده‌های عصبی را تنظیم کرده و تغییرات مغزی ناشی از پارکینسون را کاهش دهد؛ نوع ارگانیک آن ترجیح دارد.

بهترین رژیم غذایی برای بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون، یک اختلال عصبی پیشرونده است که به دلیل کاهش سطح دوپامین در مغز ایجاد می‌شود و باعث لرزش، کندی حرکت و مشکلات تعادلی می‌شود. اگرچه درمان قطعی ندارد، رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کنترل علائم، افزایش کیفیت زندگی و بهبود عملکرد حرکتی و ذهنی کمک کند.

۱. رژیم مدیترانه‌ای

مطالعات نشان می‌دهند رژیم غذایی مدیترانه‌ای که سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی و روغن زیتون است، با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو در بدن، می‌تواند روند پیشرفت بیماری را کند کند.

۲. کنترل پروتئین و زمان مصرف آن

داروی اصلی بیماران پارکینسون، لوودوپا (L-Dopa) است که جذب آن با پروتئین زیاد تداخل دارد. توصیه می‌شود پروتئین حیوانی بیشتر در وعده شام مصرف شود و در طول روز وعده‌های سبک با کربوهیدرات‌های پیچیده و سبزیجات باشد تا اثر دارو بهینه شود.

۳. فیبر و سلامت گوارش

یبوست یکی از مشکلات رایج است. مصرف کافی فیبر از طریق میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل به بهبود عملکرد روده و کاهش ناراحتی‌های گوارشی کمک می‌کند. همچنین مواد غذایی پروبیوتیک مثل ماست، به تعادل فلور روده کمک می‌کنند.

۴. مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها

استرس اکسیداتیو عامل آسیب سلول‌های عصبی است. ویتامین C و E، سلنیوم و فلاونوئیدها موجود در مرکبات، فلفل دلمه‌ای، آجیل و دانه‌ها می‌توانند از سلول‌های عصبی محافظت کنند و روند پیشرفت بیماری را کند نمایند.

۵. اسیدهای چرب امگا-۳

امگا-۳ موجود در ماهی‌های چرب، گردو و بذر کتان خاصیت ضدالتهابی دارد و می‌تواند از سلامت مغز حمایت کرده و عملکرد شناختی را بهبود دهد.

۶. هیدراتاسیون و وعده‌های کوچک

نوشیدن آب کافی و مصرف وعده‌های کوچک و متعدد به پیشگیری از افت فشار خون، کاهش سرگیجه و حفظ انرژی روزانه کمک می‌کند.

۷. محدود کردن قند و غذاهای فرآوری شده

مصرف زیاد قندهای ساده، فست‌فود و غذاهای فرآوری شده می‌تواند التهاب و اختلالات متابولیک را افزایش دهد و علائم بیماری را تشدید کند.

غذاهای غنی از مواد مغذی برای بیماران پارکینسون

مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به پارکینسون غالباً دچار کمبود آهن، ویتامین B1، ویتامین C، روی و ویتامین D هستند. این کمبودها می‌توانند به التهاب عصبی و تخریب سلول‌های عصبی منجر شوند که در پیشرفت بیماری پارکینسون نقش مهمی دارند.

از این رو، توصیه می‌شود افراد مبتلا به این بیماری برای تامین مواد مغذی ضروری، مواد غذایی زیر را در رژیم غذایی خود قرار دهند:

• آهن: اسفناج، گوشت، غلات غنی‌شده صبحانه
• ویتامین B1: لوبیا، عدس، نخود
• ویتامین C: مرکبات، فلفل‌ها، توت‌فرنگی، کلم بروکلی و سیب‌زمینی
• روی: گوشت قرمز، مرغ
• ویتامین D: ماهی قزل‌آلا، محصولات لبنی، گوشت قرمز و زرده تخم‌مرغ
• کلسیم: سبزیجات برگ‌سبز، سویا، محصولات لبنی

غذاهای حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها

رادیکال‌های آزاد مولکول‌هایی ناپایدار هستند که در بدن نقش ضروری دارند، اما زمانی که تعادل آنها برهم بخورد و میزانشان بیش از حد نیاز شود، ممکن است به بافت‌های بدن از جمله چربی‌ها، DNA و پروتئین‌ها آسیب برسانند.

این نوع آسیب‌ها که ناشی از فعالیت بیش از حد رادیکال‌های آزاد هستند، به‌عنوان استرس اکسیداتیو شناخته می‌شوند. تحقیقات معتبر نشان داده‌اند که استرس اکسیداتیو ممکن است با بروز بیماری‌هایی نظیر پارکینسون ارتباط داشته باشد.

برای کاهش اثرات مضر رادیکال‌های آزاد و کنترل استرس اکسیداتیو، توصیه می‌شود رژیمی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها در پیش گرفته شود، زیرا این ترکیبات می‌توانند به محافظت از سلول‌های بدن کمک کنند.

منابع مناسب آنتی‌اکسیدان‌ها شامل مواد غذایی زیر هستند:

• میوه‌هایی مثل زغال اخته، انگور، گیلاس، توت فرنگی و تمشک
• آجیل‌هایی مانند گردو و آجیل برزیلی
• ادویه‌هایی نظیر زردچوبه
• سبزیجاتی مثل جعفری
• پودر کاکائو و فرآورده‌های حاوی کاکائو
• گیاهانی مانند کلم بروکلی، کنگر فرنگی، اسفناج و کلم پیچ
• مرکبات
• نوشیدنی‌هایی مثل چای سبز
• حبوباتی همچون لوبیا دریایی، لوبیا سیاه و لوبیا چشم بلبلی

با مصرف این مواد غذایی در رژیم روزانه خود می‌توانید از بدن در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت کنید.

غذاهای ضد التهاب

کاهش التهاب یکی از راهکارهای مهم برای حفظ سلامت مغز است. نوع چربی‌های مصرفی می‌تواند در کنترل التهاب بدن تاثیرگذار باشد. به‌ویژه چربی‌هایی مانند تری‌گلیسیریدهای با زنجیره متوسط، که در روغن نارگیل یافت می‌شوند، ممکن است مفید باشند.

همان‌طور که از روغن زیتون استفاده می‌کنید، می‌توانید روغن نارگیل را هم به برنامه غذایی اضافه کنید. دیگر مواد غذایی ضدالتهاب شامل رزماری، ماهی‌های چرب مثل سالمون، تن و خال‌مخالی، سبزیجات برگ‌تیره مانند اسفناج و کلم پیچ و همچنین محصولات سویا هستند.

غذاهای مضر برای پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که موجب کاهش حرکت، لرزش و مشکلات تعادلی می‌شود. در کنار درمان دارویی، رژیم غذایی مناسب نقش مهمی در کنترل علائم دارد. برخی غذاها می‌توانند اثر داروها را کاهش دهند یا علائم بیماری را تشدید کنند و بهتر است از مصرف آن‌ها پرهیز شود.

۱. پروتئین زیاد همراه با دارو

مصرف پروتئین حیوانی (گوشت، مرغ، تخم‌مرغ) همزمان با داروی لوودوپا می‌تواند جذب دارو را کاهش دهد و اثر درمانی آن را کمتر کند. توصیه می‌شود پروتئین بیشتر در وعده شام مصرف شود و در طول روز وعده‌های سبک با کربوهیدرات‌های پیچیده و سبزیجات باشد.

۲. غذاهای فرآوری شده و فست‌فود

فست‌فودها، غذاهای سرخ‌شده و آماده حاوی چربی‌های ناسالم و نمک زیاد هستند. مصرف مداوم این غذاها می‌تواند التهاب و استرس اکسیداتیو را افزایش داده و روند پیشرفت بیماری را تسریع کند.

۳. شکر و نوشیدنی‌های شیرین

قندهای ساده و نوشیدنی‌های شیرین باعث نوسان قند خون و کاهش انرژی پایدار می‌شوند و می‌توانند علائم خستگی و ضعف عضلانی را تشدید کنند.

۴. نمک زیاد

مصرف زیاد نمک ممکن است فشار خون را بالا ببرد و مشکلات قلبی و عروقی را تشدید کند، که در بیماران پارکینسون که اغلب فشار خون پایین یا سرگیجه دارند، می‌تواند خطرناک باشد.

۵. الکل و کافئین بیش از حد

مصرف زیاد الکل موجب آسیب به سلول‌های عصبی و کبد می‌شود و کافئین بیش از حد می‌تواند باعث اضطراب و بی‌خوابی شود. البته مصرف متعادل قهوه یا چای سبز ممکن است مفید باشد، ولی باید تحت نظر پزشک باشد.

۶. لبنیات پرچرب

لبنیات پرچرب می‌توانند باعث افزایش التهاب و مشکلات گوارشی شوند. مصرف ماست و شیر کم‌چرب یا جایگزین‌های گیاهی بهتر است.

ماست در رژیم غذایی بیماران پارکینسون

بسیاری از سالمندان مبتلا به پارکینسون معمولاً با کاهش اشتها مواجه می‌شوند و تمایل چندانی به خوردن غذا ندارند. در چنین شرایطی، ماست یونانی گزینه‌ای بسیار مناسب محسوب می‌شود، زیرا می‌توان آن را با مواد غذایی غنی از مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها مانند توت‌ها، گردو و سایر خوراکی‌های مفید ترکیب کرد. همچنین خود ماست به دلیل داشتن پروبیوتیک، می‌تواند به بهبود سلامت گوارشی این بیماران کمک کند و شرایط گوارش آن‌ها را بهتر مدیریت نماید.

فواید آنتی اکسیدان‌ها در رژیم غذایی برای بیماران پارکینسون

خوراکی‌های سرشار از آنتی‌اکسیدان می‌توانند نقش مهمی در حمایت از سلامت مغز داشته باشند. آنتی‌اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند؛ مولکول‌هایی که ممکن است به سلول‌های سالم از جمله نورون‌ها آسیب بزنند.

میوه‌های قرمز و بنفش مانند زغال‌اخته و تمشک حاوی آنتوسیانین، یک آنتی‌اکسیدان قوی، هستند. همچنین برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف روزانه سه فنجان چای سبز می‌تواند اثر محافظتی بر مغز داشته باشد، زیرا ترکیب EGCG موجود در آن هم خاصیت ضدالتهابی و هم آنتی‌اکسیدانی دارد.

میوه در رژیم غذایی بیماران پارکینسون

میوه‌ها نقش مهمی در رژیم غذایی بیماران مبتلا به پارکینسون ایفا می‌کنند، زیرا تامین‌کننده ویتامین‌ها و مواد مغذی موردنیاز بدن هستند. در این میان، برخی میوه‌ها خواص قابل توجهی دارند و می‌توانند به کاهش علائم این بیماری کمک کنند.

برای مثال، تمشک، آووکادو و گلابی سرشار از فیبر هستند و به پیشگیری از مشکل رایج یبوست در بیماران پارکینسون کمک می‌کنند. یبوست ممکن است موجب ناراحتی شدید، درد و اختلالات گوارشی شود.

موز و هندوانه نیز به دلیل داشتن منیزیم، می‌توانند مفید باشند. این ماده معدنی برای کاهش اسپاسم عضلانی اهمیت دارد و توانایی کاهش اضطراب، لرزش‌ها و بی‌خوابی در بیماران را دارد.

همچنین بسیاری از میوه‌ها حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین C هستند که باید به طور روزانه مصرف شوند. این ویتامین اثرات مثبت متعددی بر مدیریت علائم پارکینسون دارد. طالبی، پرتقال، کیوی، توت فرنگی، تمشک و زغال اخته از جمله بهترین منابع ویتامین C به شمار می‌روند و افزودن آن‌ها به رژیم غذایی می‌تواند سلامت عمومی بیماران را بهبود ببخشد.

مواد غذایی مفید برای پارکینسون چیست

برای بیماران پارکینسون، انتخاب مواد غذایی مناسب می‌تواند به کاهش علائم بیماری، بهبود عملکرد حرکتی و حفظ سلامت مغز کمک کند. برخی از مهم‌ترین مواد غذایی مفید عبارتند از:

1. سبزیجات و میوه‌های تازه

   • برگ‌های سبز مانند اسفناج و کلم، و میوه‌های تازه سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C هستند. این ترکیبات از سلول‌های عصبی محافظت کرده و استرس اکسیداتیو را کاهش می‌دهند.

2. غلات کامل و فیبردار

   • جو، برنج قهوه‌ای، گندم کامل و سایر غلات سبوس‌دار به سلامت گوارش و جلوگیری از یبوست کمک می‌کنند و انرژی پایدار بدن را تامین می‌کنند.

3. پروتئین کنترل‌شده

   • منابع پروتئین سالم مانند ماهی، مرغ، تخم‌مرغ و حبوبات برای حفظ و ترمیم عضلات ضروری‌اند. زمان‌بندی مصرف پروتئین (بیشتر در وعده شام) می‌تواند اثر داروی لوودوپا را بهینه کند.

4. چربی‌های سالم

   • روغن زیتون، آووکادو، گردو و بذر کتان حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که ضدالتهاب بوده و سلامت مغز را تقویت می‌کنند.

5. لبنیات کم‌چرب و پروبیوتیک‌ها

   • ماست کم‌چرب و کفیر حاوی پروبیوتیک هستند و به تعادل فلور روده کمک می‌کنند، که برای کاهش یبوست و بهبود جذب مواد مغذی اهمیت دارد.

6. آب و نوشیدنی‌های سالم

   • نوشیدن آب کافی و دمنوش‌های گیاهی به هیدراته ماندن بدن و بهبود عملکرد ذهنی و حرکتی کمک می‌کند. مصرف متعادل کافئین (مثل چای سبز) می‌تواند انرژی و تمرکز را افزایش دهد.

مغزیجات در رژیم غذایی بیماران پارکینسون

آجیل و مغزیجات از جمله مواد غذایی مفیدی هستند که می‌توانند به بهبود علائم بیماری پارکینسون کمک کنند. توصیه می‌شود حداقل پنج وعده در هفته از انواع مغزیجات مصرف شود. بادام‌هندی، گردو، بادام و سایر آجیل‌ها سرشار از ویتامین E هستند که نقش مهمی در حفاظت از سلامت مغز ایفا می‌کند و اثرات مثبتی بر کاهش علائم پارکینسون دارد.

سیاهدانه و پارکینسون

سیاه‌دانه یکی از مواد غذایی مفید برای بیماری پارکینسون محسوب می‌شود که خاصیت ضدالتهابی آن در پژوهش‌ها به اثبات رسیده است.

این ماده ممکن است با کاهش التهاب عصبی، در جلوگیری از پیشرفت بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون تأثیرگذار باشد. البته تا به امروز تحقیقات صرفاً بر روی حیوانات انجام شده است و به مطالعات بیشتری برای تأیید این فواید احتمالی در انسان نیاز است.

زعفران و پارکینسون

تحقیقی منتشرشده در مجله علوم رفتاری و مغز نشان داده است که عصاره زعفران می‌تواند سطح دوپامین در مغز را افزایش دهد، بدون آن‌که بر سایر هورمون‌های مغزی مانند سروتونین تأثیری بگذارد. این یافته اهمیت زیادی دارد، زیرا کمبود دوپامین یکی از مشکلات اصلی در بیماری پارکینسون است.

به همین دلیل، زعفران ممکن است به‌عنوان یک گزینه ارزشمند در رژیم غذایی بیماران پارکینسون مطرح شود و نقش حمایتی در بهبود علائم ایفا کند. علاوه بر این، ترکیبات فعال زعفران دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی هستند که می‌توانند از سلامت عمومی مغز نیز محافظت کنند.

زنجبیل و پارکینسون

زنجبیل یکی از مواد غذایی ارزشمند و مفید است که با داشتن خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی، جایگاه ویژه‌ای در درمان بیماری‌های مختلف پیدا کرده است. تحقیقات نشان داده‌اند که این ماده احتمالا می‌تواند به‌عنوان یک گزینه مؤثر در مدیریت بیماری پارکینسون مطرح شود. زنجبیل به‌طور طبیعی قادر است سطح دوپامین را افزایش دهد، غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها است و نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن ایفا می‌کند.

دارچین و پارکینسون

دارچین یکی از مواد غذایی مفید برای مقابله با بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. بر اساس مطالعاتی، اثرات مثبت آن در معکوس کردن تأثیرات ناشی از این بیماری تأیید شده است.

دارچین توانایی بهبود تولید دوپامین را دارد که می‌تواند به مقابله با علائم پارکینسون کمک کند. همچنین، با کاهش تشکیل مولکول‌های اکسیژن فعال، روند پیری مغز را کندتر کرده و سلامت آن را حفظ می‌کند.

میوه مفید در رژیم غذایی بیماران پارکینسون

میوه‌ها از جمله مواد غذایی مفیدی هستند که نقش قابل توجهی در رژیم بیماران مبتلا به پارکینسون ایفا می‌کنند، زیرا قادر به تامین ویتامین‌های ضروری برای بدن هستند.

زغال‌اخته یکی از این میوه‌هاست که در پژوهش‌های متعدد تاثیر مثبت آن به اثبات رسیده است؛ این میوه در تقویت حافظه و پیشگیری از آسیب‌های عصبی مؤثر است. همچنین، انواع توت نیز می‌توانند گزینه مناسبی برای حمایت از سلامت بیماران مبتلا به این بیماری باشند.

ماست و پارکینسون

ماست یکی از ترکیبات ارزشمند و مفید است که می‌توان آن را در رژیم غذایی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون گنجاند. به‌ویژه ماست‌های پروبیوتیک نقش بسزایی در تنظیم فلور باکتریایی دستگاه گوارش دارند و می‌توانند به کاهش یبوست، که یکی از مشکلات شایع در این بیماران است، کمک کنند.

علاوه بر این، ماست حاوی ماده‌ای به نام دی‌لاکتات است که تاثیر مثبت آن در افزایش طول عمر سلول‌های عصبی به اثبات رسیده است. از همین رو، برخی محققان معتقدند که مصرف ماست به‌عنوان یک ماده غذایی مفید می‌تواند در مدیریت علائم بیماری پارکینسون نقش قابل توجهی داشته باشد.

غذاهای ضدالتهابی برای پارکینسون

یکی از نکات کلیدی در تنظیم رژیم غذایی برای افراد مبتلا به پارکینسون، استفاده از غذاهای ضدالتهابی است، زیرا این مواد می‌توانند نقش مؤثری در کاهش التهاب عصبی و مغزی ایفا کنند.

چنین مواد غذایی شامل گزینه‌های مختلفی هستند؛ از جمله روغن نارگیل، روغن زیتون، گیاهانی مانند رزماری، ماهی‌های روغنی، سبزیجات با برگ‌های سبز تیره مانند کلم‌پیچ و اسفناج، تا محصولات سویا که همگی اثرات ضدالتهابی دارند.

التهاب مزمن یکی از عوامل خطر اصلی در بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. این نوع التهاب معمولاً در مراحل اولیه بیماری در سیستم عصبی ظاهر شده و می‌تواند روند تخریب سلول‌های تولیدکننده دوپامین را سرعت بخشد. بنابراین، افزودن غذاهای ضدالتهابی به رژیم غذایی بیماران پارکینسون می‌تواند تأثیر مطلوبی بر مدیریت این بیماری داشته باشد.

آنتی اکسیدان ها برای پارکینسون

یکی از چالش‌های مرتبط با بیماری پارکینسون، به‌هم‌خوردن تعادل آنتی‌اکسیدان‌ها و حضور ترکیبات ناپایدار موسوم به رادیکال‌های آزاد است. ازاین‌رو، بهره‌گیری از مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، نظیر سبزیجات برگ‌سبز، انواع توت‌ها همچون شاه‌توت، گوجه‌فرنگی و فلفل‌ها، می‌تواند به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی مناسب برای مبتلایان به این بیماری مؤثر واقع شود.

مصرف مواد غذایی غنی از مواد مغذی

سوء‌تغذیه به طور مشخص یکی از عوامل خطر برای زوال عقلی محسوب می‌شود. همچنین، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون معمولا بیشتر در معرض سوءتغذیه قرار دارند.

به همین دلیل، استفاده از مواد غذایی مفید مانند منابع غنی از روی، گوشت، تخم‌مرغ و عدس می‌تواند برای این بیماران مزایا داشته باشد. البته برای افراد مسن، مصرف چنین مواد غذایی، خصوصاً گوشت، نیازمند دقت و احتیاط بیشتری است.

مصرف پروبیوتیک ها و پارکینسون

پروبیوتیک‌ها به‌عنوان یکی از نوآوری‌های مفید در تغذیه، شامل انواع مواد غذایی هستند که ترکیبی از باکتری‌ها، مخمرها و سایر میکروارگانیسم‌های سازگار با فلور گوارشی انسان را فراهم می‌کنند. این مواد غذایی به‌خصوص برای افراد مبتلا به پارکینسون اهمیت ویژه‌ای دارند، زیرا تحقیقات روزافزونی نشان داده‌اند که ارتباط قابل‌توجهی بین میکروبیوم روده و سلامت مغز وجود دارد.

برخی نظریه‌ها حتی پیشنهادی فراتر مطرح کرده‌اند که سلامت ضعیف روده ممکن است در شکل‌گیری بیماری پارکینسون نقش داشته باشد، و همین موضوع باعث شده پروبیوتیک‌ها به‌عنوان مواد غذایی بالقوه مفید برای مدیریت این بیماری مورد توجه قرار گیرند.

با این حال، مصرف پروبیوتیک‌ها نیازمند دقت است. ازآنجاکه بسیاری از مواد غذایی پروبیوتیک از نوع تخمیری هستند، بیمارانی که داروهای مهارکننده MAO-B مصرف می‌کنند باید از خوردن این غذاها اجتناب کنند.

علت آن این است که تیرامین موجود در مواد غذایی تخمیر شده ممکن است با این داروها تداخل کرده و خطر افزایش فشارخون شدید (بحران فشارخون) را به همراه داشته باشد.

مصرف ویتامین لازم بدن از طریق مکمل‌ها در بیماران پارکینسون

برای بیماران مبتلا به پارکینسون، دریافت کافی ویتامین‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. ویتامین‌هایی نظیر B۱، D و E جزء عناصر مفیدی محسوب می‌شوند که می‌توانند نقش حمایتی در مدیریت این بیماری ایفا کنند.

مواد غذایی مانند لوبیا، عدس، ماهی سالمون، ماهی تن، محصولات لبنی غنی‌شده، نان سبوس‌دار و غلات کامل صبحانه، منابع مناسبی برای تأمین پروتئین مورد نیاز این بیماران هستند. لازم است توجه شود که داشتن یک برنامه تغذیه‌ای سالم در طول زندگی این افراد می‌تواند تأثیر مثبت و قابل توجهی در کیفیت زندگی آنها داشته باشد.

غلات کامل و پارکینسون

غلات کامل به‌ویژه جو کامل، چاودار و جو، برای حمایت از سلامت روده بزرگ، بهبود منظم حرکات روده، تعادل گلوکز و کلسترول خون و تقویت سیستم ایمنی بدن مفیدند که تمام این موارد برای بیماران پارکینسون ضروری هستند.

یکی از مهم‌ترین مشکلات بیماران درگیر با پارکینسون مشکلات روده و یبوست است. مصرف غلات کامل و سبوس می‌تواند به میزان زیادی این دست از مشکلات بیماران را کم کرده تا به‌این‌ترتیب کیفیت زندگی آنها بهبود یابد.

خرما و پارکینسون

خرما و تأثیرات شگفت‌انگیز آن بر بهبود سلامت کلی همواره موضوع بررسی‌های علمی بوده است. یکی از جنبه‌های مورد توجه در تحقیقات، نقش خرما در مدیریت بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون است. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف خرما ممکن است با کاهش خطر اختلالات عصبی و بهبود عملکرد شناختی در سالمندان مرتبط باشد.

خرما حاوی ترکیباتی است که از مدارهای عصبی مغز محافظت می‌کنند. با این حال، به دلیل محتوای بالای قند خرما و مشکلات دیابت که بسیاری از افراد سالمند مبتلا به پارکینسون با آن مواجه هستند، مصرف خرما باید با دقت و طبق نظر پزشک صورت گیرد.

حبوبات و پارکینسون

حبوباتی مثل لوبیا خشک، نخودفرنگی، عدس و نخود منابع غنی پروتئین، فیبر و ویتامین‌های گروه B هستند که نقش حیاتی در سلامت سلول‌های مغزی ایفا می‌کنند. این مواد مغذی نه‌تنها به بهبود عملکرد عصبی کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند در تنظیم انرژی و مقابله با خستگی، که از مشکلات شایع بیماران پارکینسون است، موثر باشند.

همچنین فیبر موجود در حبوبات به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و کاهش یبوست، یکی از علائم رایج این بیماری، کمک می‌کند. به همین دلیل، افزودن انواع حبوبات به رژیم غذایی می‌تواند بخشی از یک برنامه تغذیه‌ای حمایتی برای بیماران پارکینسون باشد.

روغن ماهی برای پارکینسون

علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما مصرف مواد مغذی موجود در روغن ماهی می‌تواند نقش مهمی در حفاظت از مغز و بهبود عملکرد مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون داشته باشد. بر همین اساس، توصیه می‌شود افراد مبتلا حداقل یک وعده ماهی در هفته در رژیم غذایی خود بگنجانند.

ماهی‌هایی مانند سالمون و ساردین از جمله منابع غنی اسیدهای چرب امگا ۳ با زنجیره بلند هستند که برای سلامت مغز مفیدند. لازم به ذکر است که مصرف ماهی به‌صورت سرخ شده توصیه نمی‌شود، زیرا می‌تواند تاثیرات مفید آن را کاهش دهد. روغن ماهی همچنین قادر است التهاب‌های عصبی را کاهش داده و با کند کردن تخریب سلول‌های عصبی، سرعت پیشرفت بیماری پارکینسون را آهسته‌تر کند.

آب در رژیم غذایی بیماران پارکینسون

یکی از چالش‌های بیماران مبتلا به پارکینسون، کم‌آبی و خشکی بدن است که عمدتاً ناشی از مصرف داروهای بیماری‌زا برای مدیریت علائم این بیماری می‌باشد.

کم‌آبی نه‌تنها احساس خستگی را در بیماران افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند مشکلاتی مانند گیجی، اختلال در تعادل، ضعف عمومی و حتی مشکلات کلیوی را تشدید کند. بر همین اساس، آب به عنوان یکی از مهم‌ترین و مفیدترین عناصر غذایی برای بیماران پارکینسون شناخته می‌شود و تاکید بسیاری بر مصرف منظم و کافی آن وجود دارد.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

آشنایی با علائم یائسگیرژیم لاغری سریع شکم و پهلو

قبل ورزش چی بخوریم

مطالعه بیشتر